در برخی موارد از نوع کانال کشی گرد استفاده می گردد. در این روش بدلیل اصطکاک کمترافت فشار نیز کمتر است و بلحاظ اقتصادی نیز مقرون به صرفه می باشد منتها اجرای آن دشوارتر بوده و درموارد مورد نیاز جهت تبدیل کانال های گرد به دریچه ورودی و خروجی هوا (که معمولا به شکل مستطیل هستند) نیز مشکل ساز می باشد .
- این روش در مکانهایی که فضای بیشتر جهت نصب باشد ، همانند ورزشگاه ها و سالن های بزرگ استفاده می گردد .
- جهت ساخت کانال معمولا از ورق گالوانیزه در ساخت استفاده می گردد ولی در مواردی نیز می توان از ورق آلومینیومی در ساخت استفاده نمود.
حال باید با توجه به مقدار هوای مورد نیاز جهت مکان مورد نظر اندازه سیستم کانال کشی را مشخص نمود .
در هر کانال بدلیل وجود اصطکاک و نصب تجهیزاتی همچون زانو - فیلتر - هود - دمپر کویل های سرمایی و گرمایی ، دیفیوزر ها و... مقاومتی ایجاد می گردد ، لذا در طراحی کانال باید این موارد لحاظ گردد .
در طراحی کانال از دمپر نیز استفاده می گردد اگر چه دمپر ها باعث اتلاف انرژی می شوند ولی بدلیل نیاز به بالانس و تنظیم نمودن جریان هوای مورد نیاز هر فضا نصب می گردند.
انواع روش های طراحی کانال
کانال هایی که برای مکش هوا مورد استفاده قرار می گیرند( مانند کانال های اگزاست و یا کانال های برگشت) بهتر است از ورق هایی با ضخامت بیشتر و اتصالات فلنچ که محکم تر هستند، ساخته شوند تا کانال دچار ضربان نشده و ایجاد سروصدا نکند.
روش های محاسبه ابعاد کانال
محاسبه ابعاد کانال بسیار مهم است زیرا مقدار و سرعت هوای انتقالی به ابعاد کانال وابسته است. ممکن است لازم شود طراح محاسبه ای از ابعاد کانال برای جا به جایی یک مقدار هوای مشخص داشته باشد.یا اینکه کانال مستطیل شکل با ابعادی معادل یک کانال دایره ای با قطر مشخص، خواهد بود.
ملاحظات طراحی
برای کانال های دمش در سیستم های تهویه مطبوع بایستی دقت شود که سرعت جریان هوا داخل کانال بین ۱۸۰۰ تا ۲۲۰۰ فوت در دقیقه باشد و اگر سرعت هوا از این محدوده بالاتر رود علاوه بر افزایش سرو صدا میزان افت فشار نیز افزایش یافته و راندمان مکانیکی سیستم کاهش می یابد. زانویی ها نیز باید دارای شعاعی به اندازه کافی بزرگ باشند تا موجب آشفتگی مضاعف در جریان نگردند.
روش های طراحی
سه روش برای طراحی کانال وجود دارد:
1- روش سرعتی ( constant volume) در این روش سرعت جریان هوا در تمام طول مسیر ثابت نگه داشته می شود. بازده این روش طراحی پایین بوده و معمولا برای سیستم های انتقال مواد که در آن فاکتور سرعت اهمیت برخوردار است مورد استفاده قرار می گیرد.
2- روش بازیافت فشار استاتیک(Static regain) در این روش بعد از هر دریچه فشار سرعتی به فشار استاتیک تبدیل می شود تا میزان افت فشار استاتیک تبدیل می شود تا میزان افت فشار در تمام دریچه ها یکسان شود.البته این روش طراحی مستلزم تجربه زیادی است که امروزه کمتر مورد استفاده قرار می گیرد.
3- روش نرخ افت فشار یکسان( Equal Friction) در این روش بعد از هر دریچه، سرعت هوا اندکی کاهش یافته تا میزان نرخ افت فشار در تمام طول مسیر یکسان باقی بماند. افت فشار کل سیستم نیز معادل افت فشار در آخرین و دورترین دریچه نسبت به فن محاسبه می گردد.
4- در کانال های رفت، سرعت هوا در دریچه ها بایستی به گونه ای محاسبه گردد که هوا بتواند دو سوم (۲/۳) طول اتاق را بعد از خروج از دریچه بپیماید.
